فروش چیلر

روده ، خون ، مو ، رابطه جنسی و عشق - زمان آن فرا رسیده است که یائسگی را به عنوان زمانی برای کشف خود فراخوانی کنیم

 

توسط آن نویمان در گفتگو با الینور کاروچی

 

پنجشنبه 16 ژانویه 2020 09.00 GMT آخرین تغییر در پنجشنبه 16 ژانویه 2020 09.02 GMT

زنان میانسال مدتهاست که به عنوان مضامین شوخی ها در فرهنگ عامه مورد استفاده قرار می گیرند - به عنوان جادوگران دیوانه در انتهای خیابان یا بدتر از آن ، به عنوان اعضای نامرئی جامعه که پس از پایان سالهای تولید مثل خود را از دست می دهند. اما اخیراً بسیاری از هنرمندان توجه خود را به تجربیات زنان در دوران میانسالی متمرکز کرده اند ، از دفتر خاطرات Flash Count Darcey Steinke گرفته تا صعود ماه آهسته Susan P Matterns.

 

این موج جدید توجه توسط میانه زندگی عکاس الینور کاروچی پیوسته است. کریستن روپنیان در مقدمه کتاب ، می نویسد که عکسهای کاروچی "نظارت شدید و خسته کننده خودمراقبتی را که می تواند مانند یک قسمت اجتناب ناپذیر از داشتن بدن زن باشد احساس می کند".

 

من با کاروچی در آشپزخانه خانه منهتن پایین او ، جایی که بسیاری از عکسهای او گرفته شده ، ملاقات کردم. ما بیش از دو ساعت با هم صحبت کردیم در حالی که نوجوانان دوقلوی وی با دوستان در اتاقی در پایین سالن دیدار می کردند.

 

مامان دیوانه است ، 2017

 مامان دیوانه است ، 2017. عکس: الینور کاروچی / الینور کاروچی / گالری موناکلی و گالری ادوین هوک

 

آن نویمان: آنچه که در یائسگی برای من بسیار روشن شد این است که میزان ارزش یک زن برای جامعه از نظر ظاهری او مشخص می شود. هر چه ارز من یک بار به من ارز می داد ، به سرعت تغییر می کرد و باعث می شد فضای دیگری برای علایق و نگرانی های دیگر فراهم شود. نوعی شجاعت نشان دادن بدن واقعی پیر شما وجود دارد.

 

الینور کاروچی: من واقعاً آن را شجاع نمی دانم. منظورم این است که من دلقک کلاس بودم چون من یک نوجوان خوش ذوق نبودم؛ نام مستعار من "دیوار" بود زیرا من توسعه نیافته ام. من واقعاً خنده دار شدم و همیشه از بدنم سرگرم می شدم. مردم می گویند کار شجاع است و من تعارف را می گیرم اما احساس می کنم این بیشتر شبیه تلاش برای برقراری ارتباط است.

 

AN: اما زیبایی در عکس ها نیز وجود دارد: شما زیبا هستید.

 

EC: با تشکر از شما ، آن ، متشکرم.

 

پاسخ: و من می دانم که به حرفه شما کمک می کند.

 

EC:

 

ایلینور

 

پرسش: درباره زیبایی خودتان چطور فکر می کنید؟

 

EC: من یک فمینیست هستم ، اما هنوز هم می خواهم زیبا به نظر بیایم. من هنوز می خواهم جوان تر به نظر بیایم. اینگونه نیست که شما فمینیستی باشید که به نحوه نگاه شما اهمیت نمی دهد ، یا شما یک زن احمق و کم عمق هستید که انجام می دهد.

 

پرسش: وقتی سال گذشته 50 ساله شدم ، فهمیدم که از تلاش برای شرکت در تمام رفتاری که در تولید مثل احاطه شده است ، خلاص شده ام و به دنبال نوع خاصی از جذابیت هستم. من از نامرئی شدن می ترسیدم ، اما همچنین از نزدیک شدنش راحت شدم.

 

EC: شما واقعاً خیلی جوان تر از 50 سال به نظر می رسید.

 

پاسخ: متشکرم! بلکه در مورد آن نیز فکر کنید!

 

EC: به عنوان تعارفی که به یکدیگر می دهیم ... من می دانم. من در مورد آن زیاد فکر می کنم ، اما هنوز مجبور شدم آن را بگویم.

 

AN: ها! و بعد می گویم: "متشکرم!"

 

EC: همه ما می خواهیم زیبا به نظر برسیم و دلیلی برای آن وجود دارد. آنچه واقعاً باید تغییر کند فرصتهایی است که به عنوان زن به ما داده می شود - حرفه ای ، اقتصادی. اما احتمالاً دوست دارم تا آخر عمرم زیبا باشم.

 

پاسخ: بنابراین نحوه تعریف زیبایی از لحاظ فرهنگی ساخته شده است.

 

EC: خیلی خیلی.

AN: حتی انواع توجهاتی که به کار زنان و کار مردان می شود می تواند متفاوت باشد. ما از طریق مسیرهای مختلف تبلیغات و شناخت را دریافت می کنیم. مسیری که به آن احترام نمی گذارند.

 

EC: و به همان مقدار پول ترجمه نکنید. متاسفم که در مورد پول صحبت کردم

 

AN: نه ، پول مهم است! ما قبلاً در مورد توجه ما توجه کرده ایم ، توجه ما به کارهای ما گفته شده است ... اما توجه شما به زنان به چیزهایی توجه می کند و چگونه این تغییر می کند؟

 

EC: من فقط بیشتر در مورد ذهنم صحبت می کنم. بیشتر به مردم نزدیک می شوم و صحبت می کنم. من به بچه هایم می گویم: "من بچه های دیوانه ای نیستم ، من فقط به جهان می رسم." من سالهای کمتری برای بزرگتر شدن دارم. فقط اجازه دهید من از دنیا لذت ببرم.

 

پاسخ: در متن پس زمینه Midlife ، می نویسید که رنگ قرمز "یک خشم عصبانی" است که احساس می کنید. "خون من یکسان به نظر می رسید" ، با وجود همه ضررهای دیگر: تولید مثلی ، نیاز به مادر بودن ، جذاب بودن ، قابل مشاهده بودن ، بودن بودن. "من غیر ضروری هستم ، من یک زن بدون رحم هستم." این احساس از دست دادن را هم احساس کردم. ما به عنوان پیرمردها چه عواملی داریم؟ آیا تنها اصلاحی که فکر می کنیم اکنون زندگی ما با ارزش تر است گفت: "نه آنها نیستند." من حیاتی هستم ، من کارهای مهم را انجام می دهم؟

 

رحم من 2015

 رحم من ، 2015.

 

EC: تهیه کتاب مبارزه من بود. تصاویر به خوبی [مانند گذشته] ، جنس خوب است (کمی متفاوت است ، اما می دانید) ، من هنوز یک مادر هستم - شاید یک مادر بهتر باشد؟ شاید من معلم بهتری باشم من واقعاً دوست داشتم این بار و حتی ازدواجم را جشن بگیرم.

 

پاسخ: بنابراین ما باید از این فکر دور شویم که جوانان بهترین سالهای زندگی ما هستند؟

 

EC: من فکر می کنم این همه سال بسیار خوب است [برای من و همسرم] که اکنون در معامله گران معامله شو برویم و همه چیزها را بخریم.

 

پاسخ: من شما را باور دارم در کارهای شما داخلی بسیار زیاد است

 

EC: روزمره. من یک شخص بسیار مهربان هستم این جایی است که من همه چیز را پیدا می کنم در خانه و در خانه والدینم و اندکی وقتی برای مجله شلیک می کنم ، در خانه های افراد دیگر. احساس می کنم در ریز و درشت خانواده ، همه چیز وجود دارد ، همه احساسات و احساسات ما.

 

مادرم از من می خواهد دخترم را ببخشم ، 2016

 مادرم از من می خواهد دخترم را ببخشم ، 2016.

 

پرسش: من این را در مورد کتاب شما دوست داشتم ، زیرا مربوط به این دوره ها در زندگی ما است و چگونه ما از طریق آنها حرکت می کنیم و این نقش های مختلف را تجسم می کنیم. و تجسم به معنای من به اندازه کسی است که درمورد مرگ و مرگ می نویسد ، دیدن افرادی که در پایان زندگی خود این معیار را انجام می دهند که چه کسی هستند ، چه کسانی هستند و چه معنایی دارند.

 

EC: پس چه معنی دارد؟

 

پرسش: به نظر من معنای زندگی چیست؟

 

EC: در پایان عمر از آنها چه احساسی دارید؟

 

AN: اوه ، همه چیز! هر احساسی ، خیلی پشیمان ، اینقدر عصبانیت ، اینقدر عشق و نگرانی و ترس. اغلب آرامش بزرگ. من در مورد این خیلی فکر می کنم این کار من را تغییر داده است که بتوانم کارهای مهمان نوازی را انجام دهم ، و در مورد مرگ بنویسم. اول از همه ، من فکر می کنم تصمیمات بهتری می گیرم.

 

EC: از آنجا که می دانید نمی توانید وقت خود را از دست بدهید؟

 

پاسخ: زیرا اکنون چیزهای بی اهمیت بسیار واضح هستند. وقتی کسی را در بستر مرگ خود می بینید و آرزو می کند که آنها خیلی کار نکرده اند ، آرزو می کنند که آنها اجازه نمی دهند این روابط بدتر از بین بروند ، آرزو می کنند که آنها با خواهر و برادران بیگانه خود صلح برقرار کرده اند ، آرزو می کنند که آنها چنین توجهی نکرده اند در مورد آنچه مردم درباره آنها فکر می کردند ، آرزو می کنند که آنها فقط چیزهای دیوانه را امتحان کرده اند.

 

EC: هیسترکتومی برخی از این کارها را برای من انجام داد. این تأثیراتی روی من گذاشت.

 

ترک ، 2016

 ترک ، 2016.

 

AN: هر زمان که ما در مورد زندگی و آغاز زندگی و ایجاد زندگی - مادر بودن ، اساساً - صحبت می کنیم ، ما در مورد مرگ صحبت می کنیم. ما در مورد مرگ و میر صحبت می کنیم ، و این خیلی چیزها در کار من برای من آورده شده است. گفتگوهایی که درمورد مراقبت از سالمندان و مراقبت از مرگ وجود دارد ، ایده های موازی در مورد مفهوم یا منشاء زندگی است. آن دو همیشه جمع می شوند.

 

دیدم خواهرم خواهرزاده ام را به دنیا می آورد و ناگهان به زندگی و زمان خودم متفاوت فکر کردم. این مرا شوکه کرد ، تولد. این وحشیانه ، زیبا و عاطفی عمیق است: گه ، درد ، خون ، زندگی جدید زرق و برق دار.

EC: بو. بوی!

 

AN: بسیار ابتدایی. مثل یک مرگ

 

الینور کاروچی در سال 1971 در اورشلیم بدنیا آمد. عکس های او در مجموعه های موزه هنرهای مدرن نیویورک ، موزه هنر بروکلین ، موزه هنرهای زیبا هوستون گنجانده شده است و کارهای او در مجله نیویورک تایمز ، مجله نیویورکر ، جزئیات و نیویورک به نمایش در آمده است. کاروچی در برنامه فارغ التحصیلان عکاسی و رسانه های مرتبط در دانشکده هنرهای تجسمی تدریس می کند. نمایش انفرادی از کار Midlife Carucci در ماه مه در گالری ادوین هوک در نیویورک برگزار می شود.

Ann Neumann نویسنده کتاب The Good Death: A Exploration of Dying in America (Beacon، 2019) و یک سردبیر غیرداستانی در مجله Guernica است. کارهای وی در نیویورک تایمز ، فصلنامه بررسی ویرجینیا ، مجله هارپر ، بافلر و جاهای دیگر ظاهر شده است. او هم اکنون مشغول کار روی کتابی در مورد حافظه و ماجراجویی است.